20 marca 2025 w na naszym muzeum odbył się wernisaż wystawy Bolesława Biegasa, PODRÓŻE (NIE)MOŻLIWE……. W tę wyjątkową „podróż” po arkanach sztuki Biegasa prowadził nas wyjątkowy koncert dyplomantek z Zespół Szkół Muzycznych w Tarnowie: Sara Cyz i Patrycja Podraza, w klasie p. prof. Reginy Szlachty, przy pomocy organizacyjnej p. prof. Karoliny Błędowskiej. Za mega koncert i wyjątkowe chwile wzruszeń bardzo serdecznie dziękujemy, a że występ się podobał….. świadczył gromkie brawa. Otwarcie wystawy uświetnili swoją obecnością i okolicznościowym słowo: prof. dr. hab. Janowi Wiktora Sienkiewicza – z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Agnieszką Wolską – z Fundacji Bolesława Biegasa z Warszawy. Wyjątkowi Goście zaprezentowali twórczość artystyczna Bolesława Biegasa. Wydarzenie zgromadziło rzesze wspaniałych gości. Za Waszą liczną obecność bardzo serdecznie dziękujemy. Swoją obecnością zaszczyciła nas p. dyr Biura Wystaw Artystycznych z Tarnowa p. Ewa Witz, p. Agnieszka Niedbała z Galeria Bema20, twórcy kultury z Tarnowa i okolic, ludzie kultury którzy profesjonalnie troszczą się o ochronę dóbr kultury przez konserwację, z różnych pracowni konserwatorskich oraz Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków delegatura w Tarnowie.
Dziękujemy za obecność podobnie jak w Muzeum Diecezjalnym w Rzeszowie, absolwentów Instytutu Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Lublinie, którzy z radością, spotkali się z swoim Profesorem.
Cieszymy się obecnością młodzieży szczególnie uczniów 1 LO w Tarnowie, zaangażowanych w wolontariat przy Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie i z zainteresowaniem uczących się historii sztuki.
Na wystawie zaprezentowane zostały dzieła rzeźbiarskie i malarskie Bolesława Biegasa (1877- 1954), jednego z najwybitniejszych artystów polskich przełomu XIX i XX wieku, reprezentanta nurtu symboliczno-secesyjnego nie tylko w rzeźbie polskiej. W alegoryczno-symbolicznych rzeźbach Bolesława Biegasa, podejmujących dramat ludzkiej egzystencji, łatwo dostrzec fascynacje filozofią Stanisława Przybyszewskiego oraz dwie równoległe stylistyki: dynamiczne, ekspresjonistyczne formy, z charakterystycznie zdeformowanymi twarzami-maskami – wyraźnie zdradzają oddziaływanie sztuki Gustava Vigelanda. Dzieła utrzymane w syntetycznej, zgeometryzowanej formie odzwierciedlają m.in. idee Prasłowiańszczyzny. W dziełach malarskich zauważamy inspiracje z symbolistycznej sztuki G. Moreau i A. Böcklina; wczesne prace artysty odzwierciedlają także fascynację sztuką Wyspiańskiego i dekoracyjnością falistej, giętkiej linii okresu secesji.
